Text/Musik: Heri Friese
Ik kann mi goot erinnern – ik weet noch wie dat weer,
an de School mit söventeihn Kinner – un dat Plögen mit de Peer,
an den Kroog bi uns in Dörpen – Willi Sellmers Stuvenlad´n,
dat all´ns is nu verschwunnen – in ni maal dörtig Johr´n.
REFRAIN
Ni lang her – un all vergeten. – meist verschwunnen mit de Tied,
un so mancheen nimmt ´n beten – op sien Weg nach baven mit.
Ni lang her – un all vergeten – wat noch güstern Tokunft weer,
un mit jeedeen starvt ´n beten – wenn he sliekt vun düsse Eer.
Un Omas bunter Kittel – mien Unkels graue Mütz,
Tante Emmas oler Nachtopp – miene korte Ledderbüx,
Opas langes wittes Nachhemd – un de Stumpen in sien Snuut,
dat sünd de Lüttensaurier – se starven liesen ut.
Ik weet noch wo wi seten – in dat Schiethus ohne Licht,
inne Zinkwann´ güng wi bad´n – jümmers Sünnabends, dat weer Plicht,
Heini Langes geelet Moped – Pot un Pan keem mit sien Wag´n,
dat all´ns is nu verschwunnen – still un liesen, mit de Johr´n.